HOI AN

We zijn intussen 5 dagen in Hoi An. Eerste 2 nachten aan zee gehuisd (waar de meiden de badjassen van het hotel prachtig vonden om hun oefeningen in te doen en waar we wat problemen hadden met het ophangen van onze klamboe vanwege het hoge plafond, maar de klamboe van het hotel had allerlei gaten dus daar hadden we niet veel aan) rest van de dagen in het dorp zelf gelogeerd. Het weer was zoals voorspeld bewolkt (maar nog steeds geen regen) we hebben dus weer van alles kunnen doen. Hoi An is een mooi dorpje, niet te groot, niet te druk en niet te veel toeristen. Natuurlijk weer een brommertje gehuurd, dit is hier het ideale vervoersmiddel, verder zijn we gaan fietsen (op een van de 3 bewoonde eilandjes hier voor de kust) met Hans een Nederlander die hier woont. Bij zijn huis had hij een echte waterput en jawel hoor …………… Renee liet haar zonnebril erin vallen!! De volgende dag werd ze verrast want het was Hans gelukt met een ijzerdraad de bril eruit te vissen, lag 3 meter diep in de put maar met een zaklamp zag hij hem liggen, zijn oud buurmannetje had direct al aangeboden om erin te kruipen maar dat was dus niet nodig geweest. Fietsen was leuk, tussen allerlei smalle straatjes met zwaaiende roepende kinderen, naar een klein scheepswerfje (waar ze dus 2 keer per jaar hun bootjes helemaal moeten opknappen omdat ze dan weer gaan lekken omdat ze geen goed materiaal hebben!!) en over het platteland. (Sven nog getracht een dakpan te fabriceren) Hans woont hier al even en kon ons veel vertellen over de gewoontes en natuur hier. De meeste mensen hier weten niet eens wanneer ze precies geboren zijn, ze gebruiken hier de maankalender en dus is iedereen die na TET (hun Nieuwjaar) geboren is op 1 Januari onze telling jarig. Het gebied waar we gefietst hebben staat in de regentijd (vanaf november) helemaal onder water, de mensen die nu hun onderkomen niet verhoogd hebben worden straks helemaal weggespoeld, en dat zijn er veel!! Maar ook dat is hier de gewoonste zaak, helpen elkaar weer om een en ander op te bouwen, hebben sowieso niet veel dus kan er ook niet veel verloren gaan, als ze hun fotootjes en gedenksteentjes maar hebben dan komt de rest wel weer. Hans is getrouwd met een Vietnamese (Lynn) en met haar hebben we later gekookt. (eerst samen boodschappen gedaan op de plaatselijke markt) Loempia’s met garnalen, gevulde inktvis, waterspinazie met knoflookvissaus en tonijn in stoofpotje gekookt en later natuurlijk opgegeten. Was echt gezellig met Lynn, het vullen van de glibberige inktvis was natuurlijk het smakelijkste stukje!!! Meiden nog privélesje decoreren met groenten gehad en kunnen nu dus een roosje maken van een tomaat en een zwaan uit een wortel :) En dan natuurlijk de kleermakers van Hoi An!! Stofjes en modelletjes uitzoeken, maat nemen en een paar uur later al passen, laatste wijzigingen en binnen 24 uur klaar. Sven 2 maatpakken, een colbert, 5 overhemden en een beachshortje, nou ja tje ……. ze hebben er een labeltje ingenaaid met daarop XXXXXL (Vietnamese maat hoor!!!!) Sem een winterjas, een jurkje en een beachbroekje. Renee 2 jurkjes, een gilletje, (Renee denkt sjieletje) een vestje en ook een beachshortje en Karin alleen een rokje. Alles dezelfde dag al verstuurd 16,5 kg (met nog een gedeelte uit onze rugzakken want die waren te zwaar) dus als we thuis komen kunnen we meteen showen. (Jos en Diana, Renee heeft ook het teveel aan bagage (wat ze stiekem nog had ingepakt) weer terug gestuurd, hebben we wel even voor moeten praten :) :) De gewone winkelkleding kopen we pas op het laatst in Kuala Lumpur want anders werd het postpakket echt te zwaar, zal veel handbagage worden!!!! Natuurlijk nog naar het strand geweest, stukjes strand bezet door toeristen en andere stukjes door Vietnamezen, die met Vietnamezen zijn een stuk gezelliger, zitten mooi op het strand te koken en zo. Verder enorm lekker gegeten in betere restaurantjes (voor ons 4en gemiddeld € 15,-) en op straat. Zitten nu ook in één van die straatrestaurantjes met z’n allen op een houten bankje. 10 aparte kookfamilies en ze koken allemaal dezelfde specialiteiten. Je gaat zitten bij diegene die aan de beurt is, ze hebben namelijk allemaal 1 keer een beurt om klanten van straat te halen, als de laatste (10e) geweest is mag nummer 1 weer en zo verdienen ze om beurten. De dames eten hier gemiddeld voor € 1,- en Sven voor € 2,- Pilsje van de tap kost hier € 0,16 !!!!! (vanavond eten, drinken, toetje en fooitje voor € 8,-) Van de week zaten we bij een betere Italiaan en hadden we besloten om daar maar eens Happy Birthday te gaan zingen (leek ons wel het goede adres) Sven was zogenaamd de jarige en ja hoor …………… de lampen gingen uit en daar kwam het personeel aan gezongen met ………… een verjaardagstoetje + vuurwerk en een cocktail van het huis!!!!!!!!!!!! Ha ha.
Renee is de volgende die jarig wil gaan zijn!!! In Hoi An hebben de beide dametjes een bakkertje gevonden met overheerlijke witte chocolade taart, moeten we zo weer even langs.
(Hij is er ook in bruine chocolade Helma) Het bakkertje zit in een straatje waar het s’avonds wemelt van de kakkerlakken, komen uit de rioolputjes gekropen, zulke grote hebben we nog nooit gezien!!! Gelukkig leven ze van en op de straat dus verder hebben we er geen last van (zijn echte hangjeugd-kakkerlakken) Morgenochtend (dinsdag) gaan we hier vertrekken, vliegen vanaf hier naar Pleiku (binnenland) en gaan dan verder de hooglanden in naar Buon Ma Thuot. Hopen daar olifanten te vinden, misschien in plaats van een brommertje? Er schijnt daar een plaatsje te zijn waar de beste olifantendrijvers van Vietnam worden opgeleid, we zullen eens gaan kijken wat je daarvoor moet kunnen en doen. Blijven daar 2 nachten en vliegen dan door naar het zuiden, de megastad Ho Chi Minh. We vervelen ons dus nog steeds niet maar de dagen vliegen wel voorbij, maar goed dat we er nog een paar te gaan hebben! Alles dus prima hier, hopen hetzelfde voor jullie, véééééél groetjes weer!!!! xxxx
R :D S :D K :D S ;)