HUSKY’S EN NOORDERLICHT :-D

Hebben eindelijk de huskyfarm gevonden die we al dagen zochten!!
De oudste farm van deze omgeving, hebben maar liefst 120 honden!! (en een paar wolven, door de dierenbescherming bij mensen weggehaald en hier geplaatst)
Hoe we de farm dan toch gevonden hebben??? De meneer van de sneeuwscooter verhuur heeft ons er met de auto naar toe gebracht! :-)
Hij zal gedacht hebben daar heb je ze weer, laat ik die goede navigators maar eens helpen. Het was echt super!! Zodra de honden ons door de poort hoorden komen zetten ze het met z’n alleen op een blaffen, wat een kabaal!
Als ze vreemdelingen zien associëren ze dat direct met yes we mogen gaan rennen!! Prachtig om te zien hoe graag ze willen gaan. De training van de honden start zodra ze uit het nest komen en vrij snel weten de trainers welke honden de leiders worden en welke simpelweg de werkers. Na een korte instructie van hoe de “slee” te besturen en welke commando’s we van de gids konden krijgen, was het dan zover! Hoe meer honden voor de slee hoe harder het natuurlijk gaat dus wij beginners kregen er niet zo veel. (de eigenaar van de farm was 6 x Fins kampioen en had met deze wedstrijden 14 tot 20 honden voor zijn slee) Sem kreeg 4 honden te bedwingen, Karin ook maar weer net iets sterker en Sven 6 toppers.(had niets met het gewicht te maken maar met de kracht die je had.. :-) ) Tot aan het moment van vertrek zit je met honden en slee vast aan een boom gebonden want anders zijn ze niet in bedwang te houden!! Ongelooflijk sterk en ze willen maar 1 ding …. gaan!! En daar gingen we dan, kei hard van start want dan zijn ze natuurlijk superfel!! Wij dames moesten in het begin met 2 voeten op de rem gaan staan om ze enigszins te kunnen afremmen! We dachten alle drie, whoow als dit maar goed komt maar al snel krijg je alles beter onder controle. (en durfden we op vlakke stukken met 1 hand los voor foto en film ha,ha) De gids hield soms effe wat in om van ons gedrieën foto’s te maken maar daar waren de honden dan niet blij mee, willen alleen maar rennen, rennen, rennen. Als je ze hoort hijgen en hun tong bijna op de grond ziet hangen denk je dat ze doodop zijn maar dat is dus absoluut niet. Zelfs door zeer diepe sneeuw blijft het tempo hoog. Het was echt prachtig, over meren, rivieren en door het bos waar je soms moest bukken voor de takken. Heuvel op en heuvel af, waar je dan goed moest remmen om niet met je slee de honden in te halen :-D We hadden een route van 20 kilometer maar dat hadden er gerust nog meer mogen zijn. Na afloop de hele farm mogen zien en natuurlijk weer (rendier)worstjes gegeten.
Na dit prachtige avontuur kwam ’s avonds zomaar even het noorderlicht tevoorschijn!!! Dus onze dag kon niet meer stuk!
Verder nog (door Chinezen gemaakte) ijssculpturen bezocht en intussen weer een dag en avond gesnowboard in dichte mist en de hele dag (verse) sneeuw. Nu ziet de natuur er weer uit als op de plaatjes, alle bomen weer wit, erg mooi maar zon en dan maar weer groene bomen beviel ons ook goed. ;-)
Groetjes!!! SKS